خرابه های شام
دو چشم دخترک َتر شد سه نقطه . . .
پرید از جا کبوتر شد سه نقطه . . .
اگرچه غنچه بود اما بمیرم
صدای ضربه سیلی و آنگاهبه دست باد پرپر شد سه نقطه . . .
گمانم دخترک َکر شد سه نقطه . . .
تمام گردنش خون بود خون بود
کبودی رخ و زخم سر ِ اوبمیرم مثل مادر شد سه نقطه . . .
برایش مثل معجر شد سه نقطه . . .
نزن آقا ، نزن آقا یتیمم
خودم می آیم آقا کعب نی نهبه قرآن طاقتم سَر شد سه نقطه . . .
بیابان روز محشر شد سه نقطه . . .
و عمه بعد آن شب در خرابه
دو چشمش را به سختی باز کرد وعصای دست دختر شد سه نقطه . . .
کمی مهمان یک سر شد سه نقطه . . .
و حالا دختری کنج خرابه
صدایش در نمی آمد به گریهمریض احوال بدتر شد سه نقطه . . .
و اینجا قصه آخر شد سه نقطه . . .
...
شاعر: سید محمد حسین میرحسینی (امیر)
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد