سلام جام جهانی

خدا جون مچکریم

بچه ها مچکریم

 

ساعت ۴:۳۰ بازی حساس و سرنوشت ساز ایران-کره جنوبی شروع شد 

از اونجایی که میدونستم اگه بازی رو نبینم 

بعدا حسرتشو میخورم

برا همین دو تا چشم داشتم دوتا دیگه هم میخواستم قرض کنم که قرض ندادن

مجبورشدم باهمون دوتا چشم، بازی رو نگاه کنم 

تنهایی داشتم بازی رو نگاه میکردم 

که یه دفعه صدای در اومد و قلقلی و فلفی وارد شدن

قلقلی رو میتونید یه پسر ده ساله و فلفلی رو یه دختر ۸ساله فرض کنید

چون مادر گرام کمی کسالت داشتن مجبور بودیم اینطوری تشویق کنیم

نیمه ی اول نمیدونم چمن زمین ما بهتر بود

آب و هواش بهتر بود

چی بود که کره ای ها همش دوست داشتن تو زمین ما اوقاتشونو بگذرونن

ولی بچه های دفاع هم نمیذاشتن بهشون خوش بگذره یه چند باری هم توپو انداختن تو زمینشونو

گفتن برید تو زمین خودتون بازی کنید خو بی تربیتا

آخرای نیمه اول هم قلقلی یه لاف آبادان اومد که اگه ببریم بستنی میده

پس به خاطر بستنی هم شده ما باید میبردیم

نیمه اول به همین صورت وفقط با دفاع و بدون گل به پایان رسید 

اوایل نیمه دوم ،باز صدای در اومد

یعنی کی میتونه باشه؟

بلههههههههههههههههههههه مامان قلقلی و فلفلی هم به ما پیوست ومادر گرام هم با بیحالی که داشتن به تیم تماشاچیان ملحق شدن

بنابراین به ازای افزایش جمعیت ماهم باید خوددارتر بازی رو نگاه میکردیم

وخلاصه که نمیشد قربون صدقه ی (از همون قربون صدقه ها) بازیکنا رفت

نیمه دوم، دقیقه ۶۰ ،

 شد اونی که میخواستیم بشه و قوچانژادبا یه گل به معنای واقعی زیبا

ملتو اینشکلی کرد 

داداداداد داد دااااااااااااااااااااا داداد داد داداااااااااااااااااااااااااااااااااا 

داداداداد داد دااااااااااااااااااااا داداد داد داداااااااااااااااااااااااااااااااااا 

میانامیدااااااااااااااااااااااااااااااا کره جنوبی میانامیدا 

خب از این به بعد واقعا بازی نفس گیر بود وکسی دیگه نه خودشو میشناخت که خوددار باشه نه دیگری رو

دقیقه ۷۰ یا ۷۵ بود که کره ایای بی تربیت سه بار پشت سر هم نزدیک بود شادی رو از ما بگیرن و مارو سکته دادن

چه جیغایی که تواین سه موقعیت نکشیدم 

آخرای بازی بودو وقت اضافه رو داشتیم میگذروندیم 

یه چشمم به تایمربود یه چشم دیگم به بازی 

 وفقط سه ثانیه مونده بود( توجه مینمویید سه ثانیه، یک دو سه) بازی تموم شه که من معنای نفس گیر بودن بازی رو فهمیدم

تو سه ثانیه اخر یه بار دیگه نزدیک بود شادی رو از ما بگیرن

وسوتی که من دادم این بود که فکر کردم گل خوردیم ودر حالی که داد میزدم چرااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

چراااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

خودم باورم نمیشه ولی با دستام صورتمو گرفتمو بلند زدم زیر گریه

یه همچین عرق ملی ای دارم من

دیگه تصور قیافه خانوم همسایه و فلفلی رو میذارم به عهده خودتون

چون من دستام جلوی صورتم بود کسی رو ندیدم

خیلی دوست دارم آخر بازی رو یبار دیگه ببینم ولی فکرکنم مزدک هم مثل من فکر کرد شوتی که زدن گل شد ولحظه ای سکوت کرد 

خلاصه یه لحظه به خودمون اومدیم دیدیم نههههههههههههههههه گل نشده وبردیم

فقط یه لحظه فکرکنید اون شوت  گل میشد 

چقدر دردناک حالمون گرفته میشد

وای

فکرکردنشم درد داره که سه ثانیه مونده به پایان بازی مساوی بشی و حذف

حالابعد اینکه فهمیدیم بردیم 

آقا مامان فلفلی قلقلی نفسش نگرفت؟

دیدیم ای بابا واقعا نفسش بالا نمیاد وبه طرز واقعی ای بازی نفس گیر شد

حالا ما باچشمانی خیس توی آشپزخونه دنبال آب 

مادر گرام هم پشت خانوم همسایه رو میمالن

که خداروشکر بخیر گذشت

راستش بعد این اتفاق یکم احساس عذاب وجدان گرفتم که نکنه بخاطر جوای من اونطوری شد

برا همین بعد بازی یه تصمیماتی گرفتم

که مثلا با افرادی چون خانوم همسایه فوتبال نگاه نکنم

بعد یه برد شیرین  نوبت قلقلی بود که ثابت کنه لافی درکار نبوده وخداییشم ثابت کرد

وشب هنگام هم تاساعت ۱.۵همچنان صدای شادی مردم برای بار دوم شنیده میشد

وچه خردادبه یادماندنی شد خرداد۹۲

ولی با همه این چیزا این یادمون نره که:

باکلید روحانی

رفتیم جام جهانی