وقتی...«دنیایت»به اندازه «یک نفر»کوچک میشود...
و«یک نفر» به اندازه «خدا»برایت «بزرگ» میشود...
قمارسنگینی کرده ای اگر برود...
«دین» و«دنیایت» رایکجا باخته ای...
کلمات این جمله منو یاد این شعر بهایی انداختدین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیمدر قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟یعنی شیخ دلش پیش کی گیر بوده که از این شکست خرسنده؟
به به به بهیعنی کی میتونسته باشههعـــــــــــــــــی روزگار
کلمات این جمله منو یاد این شعر بهایی انداخت
دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم
در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟
یعنی شیخ دلش پیش کی گیر بوده که از این شکست خرسنده؟
به به به به
یعنی کی میتونسته باشه
هعـــــــــــــــــی روزگار